Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

oι SOUNDS και η TAMMY στο On the Rocks της Βάρκιζας το 1966

Οι Sounds, στις διάφορες μορφές τους, υπήρξαν ένα από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα της δεκαετίας 1963-1972. Έπαιζαν πάντα με φοβερή ενέργεια (δημιουργική έπαρση σχεδόν), είχαν ήχο εντελώς «δεμένο», έφτιαξαν έξοχα δικά τους πρωτότυπα τραγούδια, ενώ και στις διασκευές στέκονταν πάντα πολύ ψηλά (ξεπερνώντας, ορισμένες φορές, ακόμη και τα πρωτότυπα). Φυσικά, μέσα σ’ εκείνη τη δεκαετία άλλαξαν line-up πολλές φορές, έχοντας όμως πάντα τον τρόπο να ξεχωρίζουν – και στις επαγγελματικές εξόδους τους στα διάφορα κέντρα (σε Αθήνα και επαρχία), όπως και στη δισκογραφία. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως κάθε έκδοση, που έρχεται να καλύψει τα όποια σχετικά κενά θα είναι πάντα ευπρόσδεκτη.
Μια τέτοια έκδοση είναι ήδη έτοιμη –αν και θα μοιραστεί τον φθινόπωρο– από τις B-other Side Records και Go Create Music. Πρόκειται για το LP των Sounds and Tammy Live 1966”, που είναι ζωντανά ηχογραφημένο τον Δεκέμβριο του 1966 στο κλαμπ On the Rocks της Βάρκιζας (η μπομπίνα βρισκόταν στα χέρια τού οργανίστα Τάκη Σφακιανόπουλου).
Εκείνη την εποχή Sounds ήταν οι Τάκης Αντωνιάδης φωνή, Τammy φωνή, Μίμης Τρικουράκης ντραμς, Νίκος Καραγιάννης μπάσο, Γιώργος Λεγάκης κιθάρα, Τάκης Σφακιανόπουλος όργανο και Σωτήρης Νάτρας σαξόφωνο. Ήταν η πρώτη σπουδαία εποχή του συγκροτήματος, όταν γράφτηκαν τα άψογα garage 45άρια “Story of a tramp/ Day dream” [Pan-Vox, 1966] και “Stormy Monday/Theyre gonna get you” [Pan-Vox, 1967], λίγο πριν η μπάντα στρίψει προς τον ελληνικό στίχο και γνωρίσει ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. 
Το live του ’66  είναι ενδεικτικό της πληρότητας ρεπερτορίου των Sounds, αφού εδώ ακούμε 18 τραγούδια σε τρεις ξένες γλώσσες (στην αγγλική, τη γαλλική και την ιταλική). Η Tammy βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα, όπως και ο Τάκης Αντωνιάδης φυσικά, με τα “Rescue me”, “Mustang Sally”, “Story of a tramp”, “Piangi con me” και “Le temps de lamour” να δείχνουν, για μια ακόμη φορά, τις μεγάλες δυνατότητες του συγκροτήματος.
Περισσότερα, όταν θα κυκλοφορήσει ο δίσκος…

40 σχόλια:

  1. Καλησπερα και παλι.Ενδιαφερον ντοκουμεντο και αξια αναφορας και προσπαθειας δυσευρετου υλικου απο τα παλια της εγχώριας garage σκηνης στα sixtieς που οπως εχουμε πει πολλες φορες ειχε ακολουθησει πιστα χωρις πολλες χρονικες καθυστερησεις το πνευμα της παγκοσμιας σκηνης στο συγκεκριμενο ειδος,καλυτερα απο καθε αλλο ειδος.Οι αναφορες σε ΒΟΥΤΣΑΔΕΣ που εχουν γινει απο πολλα βαρυδες στο μελλον εκ του ασφαλους της εποχης μας ειναι γελοιες τουλαχιστον.Αυτους ειχαμε τοτε,αυτα μπορουσαν,αυτα επαιξαν,αυτα επραξαν.Στο garage ημασταν κοντα και σε καποια σημεια και καλυτεροι απο τη διεθνη σκηνη,παρα τα προβληματα της βαθιας συντηρητικης και ξενοφοβης ελληνικης κοινωνιας του τοτε.ΓΙΑΝΝΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ αυτούς τους άσχετους που γράφουν για «βουτσάδες» αφιερώνουμε τον φοβερό punkadelic ύμνο των Sounds and Tammy “Story of a tramp” από το 1966.
      Μια τραγουδάρα, που κάνει τα “Texas Flashbacks” ν’ ακούγονται «λίγα» μπροστά της…

      https://www.youtube.com/watch?v=F4nn4-HHQgs

      Διαγραφή
    2. εδω Φωντα θα ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ καθετα.......οχι δεν ειναι ακριβως garage punk και φυσικα ΚΑΜΜΙΑ σχεση με τα αμερικανικα Sonics etc.ΙΕΡΟΣΥΛΙΕΣ δεν θελω να ακουω....θα συμφωνησω μαζι σου οτι για τα ΤΟΤΕ ελληνικα δεδομενα ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ αλλα φερνει προς Grace Slick η Tammy το δε κομματι ειναι ενα ποπ σεικ για χορο με ομορφη φυσαρμονικα και συμπαθητικα back vocals...

      Διαγραφή
    3. JOHN, με όλο το σέβας, διαφώνησε όσο θέλεις.
      Garage δεν είναι μόνον οι Sonics, είναι πολλά διαφορετικά πράγματα.
      Οι Αμερικάνοι που έχωσαν το τραγούδι στη συλλογή “Girls In The Garage Vol.5” λες να μην ξέρουν τι κάνουν;

      Δες εδώ…
      https://www.discogs.com/Various-Girls-In-The-Garage-Vol5/release/1885625

      Διαγραφή
    4. φιλε τι λες?? τα δικα μας γρουπ του 60 καλυτερα απο τα διεθνη???? που ειχανε ξεσκισει τις διασκευες?? και σχετικα με τον Βουτσα να σας πληροφορησω οτι το ΦΦΦΣΤ ΜΠΟΙΝΓΚ που το κοροιδευουν καποιοι ειναι ΤΟ σεικ....εκπληκτικος ρυθμος με το σαξοφωνο να οργιαζει.....σαν κομματι το θεωρω μεσα στα 5 καλυτερα σεικ του 60 στην Ελλαδα

      Διαγραφή
    5. Σοβαρά συγκρίνουμε το ...punkadelic (!) “Story of a tramp” (ένα κομμάτι από τα άπειρα της εποχής αν δεν μιλάγαμε για Ελλάδα) με τα “Texas Flashbacks” που έχουν άπειρες κομματάρες γραμμένες από ανθρώπους με άμεση επαφή με το είδος (και που βέβαια και τα ίδια δεν πλησιάζουν τις κορυφαίες συλλογές του είδους).

      Για "Girls in the garage Vol.5", δηλαδή την πέμπτη διαλογή ενός δίσκου ήδη ειδικού ενδιαφέροντος (γυναικεία γκρούπ) εντάξει είναι, αλλά όχι και "ακούγονται «λίγα» μπροστά της… ".

      Διαγραφή
    6. Το σέικ πάντως σαν κοτζάμ μουσικό είδος στο οποίο να επιμένουν επί χρόνια μπάντες είναι ελληνική αρρώστεια.

      Για τους ξένους ήταν απλά ένα από τα δεκάδες χορευτικά υποείδη, μια πρόσκαιρη μόδα κυρίως από δεύτερα (και πέμπτα) σχήματα. Γραφτήκανε μερικά κομμάτια, το χόρεψαν όσοι το χόρεψαν (ταυτόχρονα με άλλες τάσεις και μόδες) και την πούλεψε.

      Πάντως την αίγλη ή την ιστορία του τουίστ ας πούμε (που και αυτό δεν είναι κάνα μεγάλο κεφάλαιο) δεν την είχε ποτέ.

      Σε μας για κάποιο λόγο ήταν απαραίτητο σχεδόν όλες οι μπάντες της δεκαετίας να ασχοληθούν με το είδος.

      Διαγραφή
    7. Καλά κάνουμε και τα συγκρίνουμε, και καλά κάνουμε και τα βρίσκουμε και καλύτερα άμα λάχει να ’ούμε. Έμαθες και τα “Texas Flashbacks” και τα “Girls in the garage” το 2016… (Γιατί να μην το υποθέσω δηλαδή κι αυτό).

      Όχι άλλος διάλογος με τον κάθε ΑΝΩΝΥΜΟ που πετάει εδώ πέρα ό,τι του κατέβει.

      Διαγραφή
    8. «Αρρώστεια» είναι οι σαχλαμάρες που λες.
      Αφού είσαι άσχετος ρε κακομοίρη!
      Ως σέικ στην Ελλάδα χορεύονταν τα πάντα, από soul (“Papa’s got a brand new bag”) μέχρι… ψυχεδέλειες τύπου “Somebody to love” και “I had too much to dream (Last night)” και από “Nessuno mi può giudicare”, μέχρι “Beatnik” (Polnareff). Αλλά τι σου λέω, αφού είσαι τελείως λεμέγκουρας.

      Ένας όρος ήταν το shake για να περιγράψει την χορευτική έξαρση στα κλαμπ και στα πάρτυ της εποχής. Δεν είχε να κάνει με κάποιο συγκεκριμένο είδος.

      Κι αυτές τις μπούρδες για τα τουίστ που λες άσε τες κατά μέρος.

      Όχι άλλος διάλογος με τον κάθε ΑΝΩΝΥΜΟ που πετάει ό,τι βλακεία του κατέβει.

      Διαγραφή
    9. Λεμέγκουρα σού δημοσίευσα ήδη κάποιες παπαριές σου και πρέπει να ’σαι ευχαριστημένος.
      Ποθείς διάλογο με το δισκορυχείον. Το ξέρω. Σε τρώει ο κώλος σου.
      Να υπογράφεις τα βλακώδη σχόλια, που στέλνεις ανώνυμα, και τότε θα τον έχεις.

      Διαγραφή
  2. garage punk ειπαμε Φωντα.....κι οσο για τις συλλογες αυτες ξερεις πολυ καλα οτι βαζανε και μερικα πιο σοφτ κομματια.....
    η διαφωνια μου ηταν με το ΤΕΞΑΣ που ειπες......ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. επισης ξερεις ποσες συλλογες pop in the 60s η Psychedelic pop εχουνε μεσα γκαραζοειδη κομματια???? το κομματι των Sounds ειναι ξεκαθαρα Jefferson Airplane αυτο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΡΑΖ ΦΩΝΤΑ...φυσικα και περιμενω το βινυλιο, αυτα δεν τα χανω....καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά που λες εσύ «σοφτ» κομμάτια JOHN υπάρχουν βεβαίως και σε συλλογές του Texas Punk. Να άκου αυτή… https://www.youtube.com/watch?v=gXczZu8ZQj0 … και πρόσεξε τα tracks των Society “Summer Sunset”, Chessmen “Sad” και Mouse & The Traps “Good Times”…
      Σου λέω πως το κομμάτι αυτό αν έμπαινε σε “texas punk” συλλογή κανείς δεν θα καταλάβαινε πως είναι ελληνικό.
      Και σου ξαναλέω πως οι Αμερικάνοι στις συλλογές τους δεν βάζουν ό,τι να ’ναι. Ξέρουν τι κάνουν καλύτερα από τον καθένα.

      Διαγραφή
  4. Φωντα εψαξα στη συλλογη “Girls In The Garage Vol.5” δεν υπαρχει το κομματι οπως και στις υπολοιπες του ειδους....επισης οι συλλογες αυτες εχουν ελαχιστα κλασσικα γκαραζ πανκ κομματια...ουσιαστικα ειναι συλλογες με ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΓΚΡΟΥΠ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ......τσεκαρε το γιατι θα φωναζει παλι ο Νταλουκας!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι δεν υπάρχει ρε JOHN, πας καλά;
      Το Β4 είναι από εδώ… πάλι τα ίδια θα λέμε;

      https://www.discogs.com/Various-Girls-In-The-Garage-Vol5/release/1885625

      Οι “Girls in the garage” είναι ιστορικές και γαμάτες συλλογές και δεν είναι σωστό να τις υποτιμάς – αυτό σου λέω μόνο.

      Ρε για τον άλλονε που λες… αυτός τα μόνα γκαράζ που ξέρει είναι του… Δήμου Αθηναίων! Αυτό δα μας έλειπε να μας πει και για το garage-punk!!

      Διαγραφή
  5. Φυσικά και μερικά τραγουδια των Sounds (κατα την γνώμη μου) θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ''garage''. Η καλύτερη απόδειξη ίσως είναι το 45αρι των Sounds ''Stormy Monday/They’re gonna get you” μιας και το κομμάτι ''They’re gonna get you'' είναι διασκευή από Count Five.

    https://www.youtube.com/watch?v=hcfXkYpCaVE
    https://www.youtube.com/watch?v=KLpaybxSVa8

    Λάμπρος Παπαλάμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήθελα να το γράψω αυτό εχθές Λάμπρο (για το δεύτερο δισκάκι τους), απλώς έχω τη γνώμη πως το πρώτο τους είναι το κορυφαίο στο στυλ.

      Διαγραφή
    2. Kαλημερα,επισης η Τammy εχει διασκευασει και lady in black και bad moon rising(φυσικα σε ποιο ποπ απο τα πρωτοτυπα στυλ αλλα αξιοπρεπες),αποδεικνυοντας τα διαχρονικα ροκ ακουσματα και επιρροες της.Eπισης οτι ειναι made in texas δεν αποτελει ιερη αγελαδα,οπως και για ενα σχολιο ποιο πανω και οι sonics(πολυαγαπημενοι) δεν ηταν σε ολα τα κομματια τους"πριονια", αλλα και ποπακια και χορευτικα και αναλαφρα σεηκ ειχαν(και καλα εκαναν στην τελικη.)

      Διαγραφή
  6. το δεχομαι αλλα δες κι εδω https://www.youtube.com/watch?v=DJ9P4im3vNU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. στη συλλογη του youtube απουσιαζει το κομματι....μαλλον λαθος....τελος παντων ηταν πραγματι ενα ΜΕΓΑΛΟ κομματι για το 1966 και τα μουσικα δρωμενα στην Ελλαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο τύπος στο YouTube δεν έχει ανεβάσει όλο το δίσκο.

      Το άλμπουμ βινυλίου έχει 16 τραγούδια, 8 σε κάθε πλευρά.
      Την B Side ανοίγουν οι (Ελληνίδες) Girls με το “Rocket for girls”.
      Τέταρτο κομμάτι στην πλευρά είναι το “Story of a tramp” των Sounds and Tammy.

      Διαγραφή
  8. αν θελησω να σου στειλω φωτο που να την στειλω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν είναι να στείλεις κάτι άφησε εδώ το e-mail σου (δεν θα το δημοσιεύσω).

      Διαγραφή
  9. OI EΛΛΗΝΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΑΙΖΑΝ SHAKE !! EIXAN THN MEΣΟΓΙΑΚΗ ΑΥΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ . ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΙ ΛΙΘΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΡΟΚ .ΜΠΡΑΒΟ ΣTHN B OTHER SIDE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. RESPΕCT στο σχολιο.Και οι ελληνες και οι ιταλοι και ...η σαρα και η μαρα... και σε ολα τα μηκη και πλατη σχεδον του τοτε κοσμου επαιζαν σεηκ,κοινως garage κατα τα αμερικανικα λεγομενα,η αλλιως british invesion κατα τα ευρωπαικα( μεταξυ μας οι διαφορες επι της ουσιας ελαχιστες).ΟΚ υπηρχαν παραλληλα στα ιδια χρονικα ορια και οι ποιο ανυσηχοι και πρωτοποροι στον ηχο της εποχης που ομως ειχε παντα την ιδια βαση,αλλα αυτο και φυσιολογικο ηταν οτι θα συνέβαινε και υγιες.Επι της ουσιας οπως σωστα λεχθηκε το "garage'ο'σεηκ" το ειχαμε περισσοτερο απο καθε αλλο ειδος του ροκ σαν χωρα και μαλιστα χωρις χρονικες διαφορες!!Πως εγινε?Τι μας νοιαζει....

      Διαγραφή
  10. Αφού έχει ήδη ξεκινήσει μια καταιγίδα... κατηγοριοποιήσεων, πιστεύω ότι το Story Of A Tramp είναι ένα εκπληκτικό moody garage κομμάτι, το οποίο ΕΙΝΑΙ αντάξιο της αντίστοιχης παγκόσμιας σκηνής. Όχι punk, αλλά garage σίγουρα. Και σίγουρα ΟΧΙ σέικ! Τι το χορευτικό είχε στο κάτω κάτω?
    Όντως η σειρά GITG περιείχε γυναικεία γκρουπ ή γκρουπ με γυναικεία φωνητικά κι άλλων ειδών εκτός από garage. Ο λόγος φυσικά είναι ότι θα έπρεπε να "γεμίσουν" τα κενά με κάποιο "παρόμοιο" υλικό (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν σαβούρα).
    Όσο για τα Ελληνικά γκρουπ τα οποία είναι καλύτερα από ξένα, παραθέτω μόνο Stormies, Pacifics, Brightness, Rabbits, Knacks, χωρίς σειρά προτίμησης. Μόνο 5-6 κομμάτια και μόνο από αυτά τα γκρουπ είναι κλασεις ανώτερα από αντίστοιχα και πάααρα πολλά ξένα garage.
    Οι Sounds τέλος είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες Ελληνικές μπάντες ΟΛΩΝ των εποχών, παίζοντας εκπληκτικά λίγο από σχεδόν όλα τα είδη μουσικής. Tammy εκπληκτική φωνάρα και ρεσπέκτ, τελεία.
    Αυτά τα ολίγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα του '60, που θα μπορούσε άνετα να έκαναν καριέρα και στο εξωτερικό (αν και δεν ήταν/είναι αυτό το ζητούμενο), εγώ θα έβαζα πρώτα-πρώτα τα μεγάλα γκρουπ. Forminx, Juniors, Charms (στην καλή εποχή του Μάικ Ροζάκη), Idols, Sounds, Blue Birds, Olympians, Cinquetti κ.λπ. Αυτά ήταν οι πραγματικές γκρουπάρες και δικαίως είχαν την επιτυχία που είχαν – χωρίς αυτό να σημαίνει πως υποτιμώ τα λιγότερο γνωστά ονόματα.

      Διαγραφή
    2. Ειναι σιγουρο οτι αν σαν χωρα τοτε ειχαμε την υποδομη,τη θεληση και την κουλτουρα να ωθησουμε και να σπρωξουμε στο εξωτερικο τετοια γκρουπ(τους γιεγιεδες-ακουρευτους κατα το κοινως λεγομενο της εποχης) οι ξενοι(αμερικανοι,αγγλοι,γαλλοι,πορτογαλοι....και λοιποι συγγενεις θα πετουσαν τη σκουφια τους και θα ξεσαλωναν).Τρανη αποδειξη με το περασμα των χρονων οταν τα πραγματα εγιναν ποιο προοδευτικα παντου και η τεχνολογια βοηθησε υπηρξε τεραστιο διεθνες ενδιαφερον για την τοτε ντοπια σκηνη με τη μορφη επανεκδοσεων,ζητησης και ανταλαγης βινιλιων,η μουσικων αρχειων καθως και ξενων ιστορικων αφιερωματων απο διεθνη ενυπα η μουσικα σαιτ.ΠΑΡΑΣΥΜΦΩΝΩ!!

      Διαγραφή
    3. Μαζί με τους Sounds, φυσικά θα έβαζα και τους Blue Birds (επίσης μια "πολυμορφική" μπάντα), απλά το θέμα είναι για τους Sounds και έκανα πιο ειδική αναφορά.
      Οι υπόλοιπες αναφερθήσες μπάντες ήταν επίσης πολύ καλές (ειδικά οι Charms και οι Juniors κατά τη γνώμη μου), απλά είχαν πιο συγκεκριμένο είδος ρεπερτορίου.

      Διαγραφή
  11. αντι να μοιρολατρουμε ας αποδεχτουμε ομως και αυτα που εχουμε επιτυχει,βλεπε ας πουμε Rotting Christ που κοσμος και κοσμακης απο τη μια ακρη υφηλιου ως την αλλη τους θεωρει επιρροη στο χωρο του Σκληρου/Ακραιου/Σκοτεινου/Μεταλ η οπως αλλιως θελετε ηχου.Φωντα καποια στιγμη περιμενω να κανεις αφιερωμα σ'αυτην την μπαντα επειδη ξερω οτι δεν εχεις κολληματα (ξερω οτι ο συγκεκριμενος ηχος θεωρειται τσιζι και ελάσσονος σημασιας για το 99% του εστετ Σιξταδικου κοινου που βρισκει προτιμοτερες πεμπτοκλασσατες συλλογες με γκαραζοψυχεδελικα σχηματα απ'το Περου και την Μαδαγασκαρη )

    Τολης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω παρακολουθήσει πλήρως και εντελώς τους Rotting Christ – εννοώ τους «άφησα» κάπου στη δεκαετία του ’90. Ακούω βεβαίως κατά καιρούς κομμάτια τους, από ’δω κι από ’κει, αλλά δεν έχω πλήρη γνώση της δουλειάς τους. Δεν είναι και το φόρτε μου σήμερα το «μαύρο μέταλλο», που εν πάση περιπτώσει το άκουσα, όσο το άκουσα και όσο ήθελα, στα eighties (Venom, Bathory, Mercyful Fate, Kreator και τέτοια).
      Όταν προκύψει αφορμή, πάντως, θα γράψω. Δεν υπάρχει θέμα.

      Διαγραφή
  12. Τί να κλάσουν τα shake μπροστά στο black metal...

    -
    Τρολλερμπούκης ο Burzumψυχιάζων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. πέρα απ'όλα αυτά ΑΥΤΟ είναι το ελληνικο ΡΟΚ
    https://www.youtube.com/watch?v=qZzbsKUYdkE

    όποιος αδελφος δεν συμφωνεί ας έρθει να μου δώσει μια ΠΟΡΔΗ ,'οπως το έλεγε αρχικά στις πρώτες εκτελέσεις live o νιόνιος τέλη του 69 και όλοι οι γιεγιέδες και το νέο κύμα τον έβριζαν
    για όσους το είχαν ακούσει τότε στο κύτταρο,
    αυτό είναι το ελληνικό ροκ παίδες,
    σαν ρεμπέτικο παλιό σβήνει η φωνή μου και σκορπάει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ακούγαμε olympians στα πάρτυ και γουστάραμε,μετά το περιβόλι και κυρίως τον μπάλλο τα στείλαμε τα γκαροζοσεικ στο διάολο,όλα σεικ ήταν τότε,σιγά μην ξέραμε από γκαραζ τότε,τους SOUNDS τους γουστάραμε τους CHARMS ασ το καλύτερα.ΡΟΚ ελληνικό ήταν μόνο ο Σαββόπουλος,και η Κωχ και ο Γκαυφύλλιας δευτερευόντως.
    Όπως τα έζησε η τότε γενιά,χόρεψε και καραγούσταρε με τα ελαφρά γκαράζ,λέμε τώρα,μέχρι το 69 70,αλλά μετά τον νιόνιο σιγά μην ασχολούμασταν με αυτά,η ποπ στο κύτταρο,που τον βρίζαμε τότε αυτόν τον τίτλο στον δίσκο,έγινε ΤΟ ΡΟΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >>όλα σεικ ήταν τότε<<

      Φυσικά όλα σέικ ήταν τότε (εκτός από τα μπλουζ βεβαίως).
      Garage δεν τα έλεγαν ούτε στην Αμερική (τότε).

      Διαγραφή
    2. Eγω ανώνυμε δεν μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο δεν είναι ροκ τα παρακάτω τραγούδια (στα link). Επειδή δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη πολιτική θεση?Νομιζω ότι αυτό δεν είναι κριτήριο εαν είναι μουσικά ροκ μια μπάντα η οχι...Η μουσική ειναι διασκέδαση...Αντιθέτως πιστεύω όταν η μουσική χρησιμοποιείτε απο κάποιους σαν πολιτικό βήμα, χάνει την ουσια της.

      https://www.youtube.com/watch?v=j_Zw7MTi8r4

      https://www.youtube.com/watch?v=2nvIWtzehvY

      NiK

      Διαγραφή
    3. Φυσικά και είναι ροκ κομμάτια αυτά (τα συγκεκριμένα των Olympians και των Knacks), σε μιαν εποχή μάλιστα, όπου ο Σαββόπουλος δεν έκανε ροκ.

      Ένα ροκ τραγούδι μπορεί να εκφράζει και κοινωνικοπολιτικές θέσεις (πέραν της διασκέδασης), όταν επιχειρεί να γίνει ωριμότερο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ένα ροκ τραγούδι, που μπορεί να μιλάει για την παρέα, τη φιλία, ή τον έρωτα ξέρω ’γω είναι ανώριμο.

      Φυσικά, μπορεί κι ένα πολιτικοκοινωνικό μήνυμα να εκφράζεται παιδαριωδώς (άρα να είναι ανώριμο), κι ένα ερωτικό να εκφράζεται με δυνατό ποιητικό τρόπο και να είναι ωριμότατο.

      Θέλω να πω πως αυτά τα πράγματα κρίνονται κατά περίπτωση και δεν μπαίνουν σε γενικότητες.

      Για μένα, πάντως, ένα ροκ τραγούδι που μπορεί να εκφράζει ώριμες κοινωνικοπολιτικές θέσεις με άψογο αισθητικό τρόπο (να μιλάμε και για τραγουδάρα δηλαδή) είναι μεγάλη μαγκιά. Και όσοι το καταφέρνουν είναι επίσης μάγκες.

      Διαγραφή
  15. Σε μια γενιά που μεγάλωσε με το ελληνικό σεικ και αρχισε να την ψάχνει αλλιώς,η πρώτη εκτέλεση της ωδης στον γεώργιο καραισκάκη σε μπουατ με ελάχιστα άτομα αρχές του 70,όσο θυμάμαι, ήταν αποκάλυψη.
    Δεν θέλω να τσακωθώ απλά μεταφέρω τις εμπειρίες μου.
    Τι με βάζετε να γράφω πρωινιάτικα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τον Σαββόπουλο και το ελληνικό ροκ εδώ...

      http://diskoryxeion.blogspot.gr/2015/02/1-2.html

      κι εδώ...

      http://www.lifo.gr/team/music/55944

      Διαγραφή