Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

JOSHUA BREAKSTONE – 88

Για διάφορα «τι» και «πώς» του κιθαρίστα Joshua Breakstone μπορείτε να δείτε σε άλλες αναρτήσεις του δισκορυχείου (http://diskoryxeion.blogspot.gr/2015/06/joshua-breakstone.html). Βασικά μιλάμε για έναν μουσικό που βρίσκεται σε συνεχή κίνηση τα τελευταία χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με την CAPRI Records, μία εταιρεία που έχει την έδρα της στην πόλη Bailey του Κολοράντο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αυτή την ακουστική περιδιάβαση στον κόσμο του Joshua Breakstone από τον παράξενο τίτλο τού άλμπουμ του. “88”. Ογδόντα οκτώ είναι βεβαίως τα πλήκτρα του πιάνου, όμως στο Cello Quartet του Breakstone δεν υπάρχει πιάνο (κι ας εικονίζεται ακόμη και στο εξώφυλλο). Τι υπάρχει; Τσέλο φυσικά (Mike Richmond) και ακόμη μπάσο-ντραμς (Lisle Atkinson, Andy Watson αντιστοίχως). Ένα κουαρτέτο με τσέλο ούτως ειπείν, το οποίον είχαμε απολαύσει στο προηγούμενο CD του, το “2nd Avenue”, και που το απολαμβάνουμε και τώρα στο “88”.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει κυρίως διασκευές τού soul-jazz ιδιώματος ή του hard bop αν θέλετε, χωρίς τούτο να είναι ο κανών καθ’ όλη τη διάρκειά του. Υπάρχει η γκρούβα οπωσδήποτε, το blues (δεν θα μπορούσε να λείπει), και κυρίως υπάρχει η διάθεση να παιχτεί η jazz με μια κλαμπίστικη αίσθηση-διάθεση. Βοηθούν οι συνθέσεις φυσικά (κομματάρες των Sonny Clark, Cedar Walton, Mal Waldron, Elmo Hope, Tadd Dameron, Lennie Tristano…), βοηθάει όμως και το σχήμα που «τα χώνει» όπως λέμε, παίρνοντας από το τσέλο τα πιο απίθανα ηχοχρώματα – αφού συχνά ακούγεται σαν μια δεύτερη κιθάρα ή σαν ένα επιπλέον μπάσο. Και καλά σε κομματάρες όπως τα “News for Lulu” (Sonny Clark) και “Black” (Cedar Walton), μα ακόμη και στο “Lennies pennies” του Tristano να βγαίνει η ίδια δύναμη, μέσα από την κάπως μπαρόκ μελωδικο-αρμονική εδώ κατάσταση; Έτσι ακριβώς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου