Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ ηλεκτρονική συλλογή

Ένα καινούριο βινύλιο του Βαγγέλη Κατσούλη μετά από… 24 χρόνια στο πλατώ; Μάλλον… δηλαδή σίγουρα. Και είναι τούτο, από μόνο του, ένα γεγονός που έχει την αξία του. 
Από τους συνθέτες που γνώρισε η σύγχρονη ομήγυρη στα χρόνια του ’80, ο Βαγγέλης Κατσούλης εμφανίστηκε στη… δισκογραφία με την ηλεκτρονική σύνθεσή του «Νύχτα» (στη δεύτερη κασέτα του περιοδικού Νήσος τον Δεκέμβριο του ’83, υπάρχουν εδώ κάποιες λεπτομέρειες http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html), για ν’ ακολουθήσουν τα «Τρία Πρελούδια για Πιάνο» σ’ ένα άλμπουμ της Έφης Αγραφιώτου το 1984, πριν η εταιρεία Praxis του Κώστα Γιαννουλόπουλου δώσει το πρώτο προσωπικό LP του, το “Minimal Suite - Double Image” το 1986. Ανέφερα αυτά τα τρία στοιχεία –τα πρώτα δύο απουσιάζουν και από το discogs– για να δείξω πως ο Βαγγέλης Κατσούλης κινήθηκε και κινείται, από τότε, σε τρεις διαφορετικές διαδρομές (σύγχρονη κλασική, ηλεκτρονική, jazz/improv), οι πορείες των οποίων ενίοτε συμβάλλουν… σε δύο (διαδρομές) ή και μία. (Εννοώ πως ο συνθέτης, στο πέρασμα του χρόνου, συνέδεσε τη σύγχρονη κλασική με την ηλεκτρονική, ή την jazz/improv με την ηλεκτρονική, δίνοντας συχνά, ένα εντελώς δικό του στίγμα). Έτσι, ο δίσκος βινυλίου The Sleeping Beauties, a collection of early and unreleased works, που είναι μια παραγωγή του καινούριου αθηναϊκού label Into the Light, μας παρέχει την ευκαιρία να σκύψουμε ξανά στο ηλεκτρονικό έργο του Κατσούλη, από τα χρόνια του ’80 έως και σήμερα, να το ακούσουμε εκ νέου και να το επανεκτιμήσουμε.
Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε από τον τίτλο του δίσκου, στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή. Μια συλλογή που περιλαμβάνει τέσσερα θέματα του άλμπουμ “The Slipping Beauty” [Utopia, 1988], τρία θέματα ενός split LP, με συνθέσεις των Βαγγέλη Κατσούλη και Μιχάλη Γρηγορίου, που είχε κυκλοφορήσει από την ΕΡΤ το 1990 (το έργο του Κατσούλη είχε τίτλο “Through the Door Into a Dream” κι εδώ ακούμε τα τρία τέταρτά του), δύο ανέκδοτα tracks του 1988, καθώς και δύο tracks, επίσης ανέκδοτα, του 2012. Το βινύλιο είναι κλεισμένο σε μία λιτή, Α/Μ και καλαίσθητη συσκευασία με λόγια του ιδίου του συνθέτη στο οπισθόφυλλο.
Εκείνο που πρέπει να πω από την αρχή είναι πως το άλμπουμ δεν λειτουργεί απλώς σαν «συλλογή», αλλά ως μία νέα έκδοση στην δισκογραφία του Κατσούλη. Αυτό είναι σημαντικό. Οι compilers (Tako Reyenga, Ηλίας Πίτσιος) είχαν κάποιo «θέμα» στο κεφάλι τους. Μιαν αισθητική αντίληψη που να διαπνέει όλο το (ηλεκτρονικό) έργο του συνθέτη. Έτσι, παρότι τα tracks που επελέγησαν αφορούν σε μιαν 25ετία (1987-2012) τα διακρίνει μιαν ενότητα ύφους, μια λογική σειρά και βεβαίως μία καλλιτεχνική συνέπεια. Τι εννοώ; Το απλό. Αν δεν δει κάποιος τα credits δύσκολα θα αντιληφθεί πως πρόκειται για κομμάτια διαφορετικών sessions. Έτσι, το άλμπουμ δεν λειτουργεί σαν κοινή συλλογή, αλλά ως ένα αυτόνομο και αυτοδύναμο έργο του συνθέτη.
Οι ηλεκτρονικές προτάσεις του Βαγγέλη Κατσούλη έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες. Κατ’ αρχάς εκείνες των 80s (που είναι και οι περισσότερες) είναι επηρεασμένες από τον μινιμαλισμό. Δεν υπάρχουν οι «ακρότητες» των πρώιμων έργων του Philip Glass φερ’ ειπείν, αλλά υπάρχει, είναι διακριτό δηλαδή, το πνεύμα της λιτότητας και της επανάληψης. Τα timbre των keyboards επίσης είναι «στρογγυλά», εννοώ πως δεν είναι «δημιουργικά» (δεν πρόκειται για «ζωντανά» ηλεκτρονικά, δεν χρησιμοποιούνται βόμβοι και αναδράσεις π.χ.), ακολουθώντας μία καταγραμμένη (υποθέτω) διαδρομή. Από πλευράς επιρροών πέραν του μινιμαλισμού, υπάρχει το rock φυσικά, το funk ή το funk-rock (σε κομμάτια όπως το “Earth beat” για παράδειγμα), υπάρχουν οι «μουσικές του κόσμου» (οι ήχοι κάποιων «πνευστών» θα μπορούσε να έχουν native american προέλευση) και οι «φωνές του κόσμου» (αλλοιωμένες φυσικά – άκου το “The eternal return”), υπάρχει ο Vangelis και πάντα η σχολή Glass-Reich (στο 10λεπτο ανέκδοτο “Enigma”, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του LP), υπάρχει το new-age (“Living colors”), υπάρχει ο αυτοσχεδιασμός (“Improvisation”)…
Κυρίως, όμως, υπάρχει η συνδετική γραμμή όλων τούτων, ο «ευγενικός» και «φωτεινός» ήχος των keyboards του Βαγγέλη Κατσούλη.

23 σχόλια:

  1. Είναι να τραβάς τα βυζιά σου, εν έτει 2014 να ασχολούμαστε με τον Κατσούλη... αλλά θα μου πεις εδώ ασχολούμαστε με τους **********, τους *************** και τον ****************.

    ar. haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ar.haf άσε τα ψόφια (μια χαρά συνθέτης είναι ο Κατσούλης) και γράφε χωρίς αστεράκια… Επίσης να είσαι επί της ουσίας προκλητικός (άμα σ’ αρέσει κάτι τέτοιο) και όχι αυτάρεσκος. Κι εμένα μ’ αρέσει η πρόκληση, αλλά έχω πάντα και κάτι να προτείνω. (Θα δεις σε λίγο…). Διόρθωσε λοιπόν τον τρόπο παιγνιδιού σου, γιατί θα σου βγάλω, πάλι, κόκκινη…

      Διαγραφή
    2. Εγώ τραβάω τα μαλλιά μου (αν είχα βυζιά θα τα τραβούσα κι αυτά) οταν ακούω κάποιον να λέει ότι βλέπει μόνο ταινίες του '13 και του '14 και ότι του '12 είναι πλέον παλιές. Και είναι πολλοί αυτοί. Καταλάβαίνω τους λόγους που κάποιος δεν μπορεί να δει παλιά ταινία (και δεν εννοώ του '12 αλλά του '60 ας πούμε) αλλά με τη μουσική δεν το χωράει ο νους μου. Τι, να μην ακούμε Hendrix δηλαδή; Μας δουλεύεις;
      Την πιο σωστή άποψη την άκουσα από το πιο ανέλπιστο άτομο (καποιον γνωστό μου που δεν ασχολείται με μουσική, σινεμα κλπ.) που είπε ότι δεν έχει σχέση αν μια ταινία είναι παλιά η καινούρια, αρκεί να είναι καλή.

      Αλέξανδρος

      Διαγραφή
    3. Φυσικά, όσον αφορά στα της Τέχνης, όλα χωρίζονται σε καλά και «πατάτες». Όχι σε… παλιά και καινούρια. Ακόμη και (βουβές) ταινίες του ’20 να δεις μένεις άναυδος. Ένα φιλμ του Βερτώφ π.χ., βαραίνει περισσότερο απ’ όλα μαζί τα βιντεοκλίπ που έχουν γυριστεί τα τελευταία 30 χρόνια.

      Διαγραφή
  2. Φώντα χαίρομαι πολύ για την ουσιαστική και εύστοχη κριτική σου. Απεναντίας με λυπεί το γεγονός πως μετά από τόσο κόπο μερικοί κρίνουν χωρίς (απ'ότι φαινεται) να κοπιάσουν έστω να τον ακούσουν πρώτα...
    Ηλίας Πίτσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο ar.haf είναι γνωστός προβοκάτορας του δισκορυχείου. Το κακό με την πάρτη του είναι πως ποτέ δεν αιτιολογεί τίποτα απ’ όσα γράφει, ούτε προτείνει κάτι (ώστε να κριθεί κι εκείνος, από την ομήγυρη, για τις επιλογές του).

      Διαγραφή
  3. Εμένα κύριε Ηλία Πίτσιο με λυπεί το γεγονός ότι κάποιοι "εταιριάρχες" και παρατρεχάμενοι τους από εκεί που έκαναν τις προσευχές τους για να καταφέρουν να πουλήσουν έστω και τα μισά της πρώτης τους κυκλοφορίας από θαύμα ξεπούλησαν και βγαίνουν τα θρασίμια και τα βαράνε οι ίδιοι με διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές, καταλάβατε κύριε Ηλία Πίτσιο ή μήπως θέλετε να σας τα κάνω ταληράκια?

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε ar.haf να σου πω κάτι… γιατί λες πράγματα τα οποία δεν κολλάνε; Εδώ έγραψα για το άλμπουμ του Βαγγέλη Κατσούλη… Εσύ είδες πουθενά… εταιριάρχες και παρατρεχάμενους να το πουλάνε σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές; Μόλις έριξα μια ματιά στο discogs και είδα πως ο δίσκος πουλιέται από 16,50 ευρώ έως 24 ευρώ (τον πουλάει ένας Σουηδός). Τι παραμύθια τώρα μάς τσαμπουνάς;

      Ή θα κάτσουμε τώρα να δούμε μία-μία όλες τις επανεκδόσεις πόσο κάνουν… Μήπως να βάλουμε και κανένα ντέντεκτιβ, για να μας πει ποιοι κρύβονται πίσω από τα USER ID του discogs και του ebay;

      Πες κάτι πιο σχετικό (για τον Κατσούλη), και πιο συγκεκριμένο, αλλιώς άσε το…

      (Άμα θέλεις να γράψεις για καμμία άλλη επανέκδοση βρες τη σχετική ανάρτηση και άσε εκεί το σχόλιό σου. Και πάλι όμως θα πρέπει να είσαι απολύτως συγκεκριμένος).

      Διαγραφή
    2. Προφανώς ο κύριος ar.haf αναφέρεται στο γεγονός ότι εγώ προσωπικά ως ιδιώτης πούλησα την πρώτη συλλογή που βγάλαμε μέσω discogs σε διπλάσια/τριπλάσια τιμή και δεν το αμφισβητώ αλλά θα εξηγήσω παρακάτω γιατι έγινε αυτό. Δεν είμαι "εταιριάρχης" και οι συλλογές αυτές βγαίνουν με ιδιωτική πρωτοβουλία και επομένως αν νομίζετε ότι έκανα προσευχές για να πουλήσει οποιαδήποτε κυκλοφορία είστε βαθιά γελασμένος

      Θα σας πω όμως και την άλλη όψη του νομίσματος που πολύ πιθανόν να είστε μερός της. Αρχικά όταν βγήκε η πρώτη συλλογή οι εγχώριοι 'μουσικόφιλοι' ενώ στα λόγια ήταν πολύ υποστηρικτικοί παρ'ολα αυτα δεν αγόρασαν τον δίσκο... Μάλλον ακόμη χειρότερα έλεγαν 'φίλε κρατα μου μια κόπια' και εξαφανιστηκαν για μήνες. Παράλληλα οι Μουσικόφιλοι στο εξωτερικό (με Μ κεφαλάιο) - στους οποιίους ανήκει και ο 'παρατρεχάμενος' μου αναφέρετε - εκτίμησαν πολύ την συλλογή και έγινε σύντομα ανάρπαστη και φυσικά όχι απο θάυμα όπως θέλετε να πιστεύετε. ΤΟΤΕ λοιπόν οι εγχώριοι 'μουσικόφιλοι' (με μ μικρό) ΞΑΦΝΙΚΑ ενδιαφέρθηκαν να αποκτήσουν αυτή τη συλλογή και την κόπια που είχαν 'κρατήσει' μετά από 4-6 μήνες. Ε λοιπόν η τριπλάσια τιμή που λέτε αναφέρεται σε αυτούς του ντόπιους 'υποστηρικτές' μας.

      Παρόλα αυτά η κριτική σας στον Κατσούλη ως συνθέτη δεν έχει καμία σχέση με αυτό αλλά δείχνει πόσο πικρόχολος και εκτός θέματος είστε. Αλλά για να είμαι ειλικρινής με βάση τα παραπάνω σκέφτομαι πως δεν με ενδιαφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ (ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ) η γνώμη σας καθώς δεν ξέρω ποιός είστε - εφόσον υπογράφετε ώς ανώνυμος - αλλά και να ήξερα το να κριτικάρετε κάτι χωρίς να το ακούσετε καν είναι τουλάχιστον μικροπρέπεια...

      Ηλίας Πίτσιος

      Διαγραφή
  4. Φώντα το ότι δεν το κατάλαβες εσύ δεν σημαίνει κάτι. Δεν το έγραψα άλλωστε για να το καταλάβεις εσύ, απευθύνομαι συγκεκριμένα. Και εγώ πολλές φορές δεν καταλαβαίνω μερικά πράγματα που γράφεις. Αν θες όμως τόσο πολύ να πω κάτι για να καταλάβεις κι εσύ, θα σου έλεγα να πάψεις να κάνεις τον δικηγόρο για δύο τσάμπα δίσκους.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ar.haf συνεχίζεις να γράφεις βλακείες. Το θέμα δεν είναι αν κατάλαβα εγώ ή όχι, αλλά αν κατάλαβε και κανένας άλλος… Συνεχίζεις να μη λες τίποτα. Δεν μιλάς συγκεκριμένα, αφήνοντας ανεπίτρεπτα υπονοούμενα. Τέλος, γίνεσαι και προσβλητικός προς εμένα, όταν με αποκαλείς «δικηγόρο για δύο τσάμπα δίσκους». Είσαι αήθης.
      Δεν είμαι δικηγόρος κανενός. Γράφω τη γνώμη μου ελεύθερα, δίχως να απολογούμαι πουθενά. Ούτε παρακάλεσα ποτέ κανέναν για να μου στείλει οτιδήποτε. Όσοι στέλνουν υλικό (παραγωγοί ή καλλιτέχνες) το κάνουν επειδή θέλουν ν’ ακούσουν τη γνώμη μου για τα πράγματα που βγάζουν. Και αν παίρνω τζάμπα δίσκους, λοιπόν, το αξίζω και με το παραπάνω. Είμαι 25 χρόνια στη δουλειά και κανείς ποτέ δεν είπε για μένα ότι εκθείασα «πατάτες». Όλοι γνωρίζουν την αμεροληψία μου και την ειλικρίνειά μου. Όλοι; Οι περισσότεροι. Γιατί πάντα θα υπάρχουν και τα «φίδια», όπως εσύ.
      Άμα είσαι μάγκας λοιπόν κάνε κι εσύ ένα blog, για να παίρνεις κι εσύ «δύο τζάμπα δίσκους»… και μη μας σκοτίζεις… Για να δούμε κιόλας τι παπαριές θα γράφεις δηλαδή…

      Αν θες να ξαναδείς σχόλιο στο δισκορυχείον ΖΗΤΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ –πριν απ’ όλα τ’ άλλα– γι’ αυτό που είπες για μένα, αλλιώς ξεκουμπίσου.

      Διαγραφή
  5. Φωντα συγγνωμη που αφηνω σχολιο εδω (σε ποστ για αλλον καλλιτεχνη εννοω) αλλα με αφορμη αυτην την επανεκδοση θυμηθηκα την επανεκδοση της Numero Group (απλα γαματο label!) στον ''δικο'' μας Iasos,νομιζω οτι ειναι ευκαιρια και για ενα αφιερωμα (αν δεν εχεις κανει ηση) http://numerogroup.wordpress.com/2013/04/03/arriving-june-18th-num049-iasos-celestial-soul-portrait/

    Υ.Γ αυτος ο Πασοκικος ηλιος πανω απο το ονομα του Κατσουλη στο εξωφυλλο του δισκου πολυ μου τη σπαει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω το πρώτο LP του Iasos εδώ και πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή ίσως κάνω κάτι...

      Διαγραφή
  6. Ar.haf ΖΗΤΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ για ’κείνα που είπες για ’μένα, αλλιώς χάσου από μπροστά μου. (Δεν μ’ ενδιαφέρει τι έχεις πει με άλλους… Αν είχες ήθος θα μίλαγες από την αρχή με ονόματα και δεν θα άφηνες άλλον να σε ξεσκεπάσει). Έχεις και το θράσος ν’ αφήσεις σχόλιο. Άιντε να χαθείς από ’κει πέρα (ανώνυμε) ανόητε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. (Σε απάντηση ενός δεύτερου και τελευταίου σχολίου, που έλαβα από τον ανεκδιήγητο ar.haf)

    ΖΗΤΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ γι’ αυτό που είπες για ’μένα, αλλιώς… στο διάολο. Είναι η τελευταία φορά που ασχολούμαι μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ....και πολύ ασχολήθηκες με αυτόν τον τύπο!! καιρός ήταν!

      Διαγραφή
    2. Φώντα κόψε τα σχόλια,ειλικρινά μιλάω.Εδω όλοι σκοτώνονται με όλους,βρίζει ο ένας τον άλλον.Μπαίνω στο μπλογκ σου να ηρεμήσω και να ενημερωθώ και στα σχόλια και στο cbox όλοι ξεκατινιάζονται.Πολύ δηλητήριο!
      Ειλικρινά τώρα σου αρέσει αυτό?
      Μπαίνω στο δισκορυχείον από το 10 λόγω του οτι σε ήξερα από το βιβλίο σου και διάφορα περιοδικά και συχνά ,συχνά όχι πάντα,τα ίδια και τα ίδια,
      ο Νταλόυκας αλωνίζει με τις βλακείες του,εσύ τσιμπάς,τι να κανεις βέβαια,επισης συλλέκτες βρίζουν άλλους συλλέκτες,και κατ'ουσίαν ανόητες διενέξεις.
      Φιλικά και..κουρασμένα.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμε και οι διενέξεις είναι μέσα στο παιγνίδι – εξάλλου δεν είναι καθημερινές. Το θέμα είναι να κρατιούνται σ’ ένα επίπεδο και να μην ξεφεύγει εντελώς η κατάσταση. Οι συλλέκτες μπορεί να τσακώνονται μεταξύ τους, ο αντίδικος μπορεί να λέει τα δικά του, αλλά το χειρότερο όλων είναι οι συκοφαντίες από ανώνυμα τομάρια.

      Η συκοφαντία δεν έχει όριο. Το να σε πει κάποιος «άσχετο» ή «αναλφάβητο» δεν τρέχει τίποτα. Ή τουλάχιστον για μένα δεν τρέχει τίποτα. Το αντιμετωπίζω... Το να θιγούν όμως ζητήματα, που άπτονται του ηθικού σου κώδικα αυτό δεν το ανέχομαι. Γίνομαι έξω φρενών. Μέχρι και στα όρια της χειροδικίας θα έφθανα για να αντιμετωπίσω τέτοιους αλήτες.

      Διαγραφή
  8. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι από εμάς τρέξαμε και υποστηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις αυτή την προσπάθεια και που γνωρίζουμε πόσο κόπο, χρόνο και χρήμα απαιτεί, αλλά δυστυχώς ο κύριος Πιτσιος μας βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι και μας αποκαλεί εγχώριους μουσικόφιλους με (μ) μικρο...

    εγχώριος (μ)ουσικόφιλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανονικά δεν θα απάνταγα σε σχόλιο πάλι 'ανώνυμου' αλλά για μην παρεξηγηθώ τονίζω πως προφανώς και δεν βαζω όλους σε ένα τσουβάλι και φυσικά υπήρξαν άτομα απο Ελλάδα που μας στήριξαν και πολύ μάλιστα. Αλλά η πλειοψηφία δεν το έκανε και όταν το έκανα το έκανε με τον τρόπο που ανέφερα και επείδη έγινε 'ντόρος' στο εξωτερικό. Και επέτρεψε μου να έχω καλύτερη εικόνα για το συγκεκριμένο θέμα. Αν εσύ θεωρείς πως δεν ανήκεις σε αυτούς δεν καταλαβάινω γιατι σε πέιραξε αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ.

      Διαγραφή
  9. Γιατί τώρα έγινε κατανοητό από όλους μας.
    Λυπάμαι αλλά από το προηγούμενο σου σχόλιο βγάζει κανείς το συμπέρασμα, ότι εδώ στην Ελλάδα όλοι γυρίσαμε την πλάτη σε αυτή τη προσπάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι έχεις δίκιο τώρα που το ξαναδιάβασα...έπρεπε να αναφέρω πως μια μεγάλη μερίδα έκανε αυτό ... επίσης το συγκεκριμένο σχόλιο ήταν απάντηση κυρίως στον ανώνυμο art.haf. Τέλος πάντων αρκετά με αυτό το θέμα. Ευχαριστώ πάρα πολύ όσους έχουν στηρίξει πραγματικά αυτή την προσπάθεια. Επι ευκαιρίας έχουν ήδη προγραμματιστεί οι επόμενες 3 κυκλοφορίες με κυρίως ακυκλοφόρητο υλικό.

      Ηλίας Πίτσιος

      Διαγραφή
  10. Όχι άλλα ανώνυμα σχόλια χωρίς νόημα. Μην γινόμαστε κουραστικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή